اگر نوشته رودیارد کیپلینگ: نصیحت های یک پدر به فرزندش

رودیارد کیپلینگ در سال ۱۹۰۷ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. کمیته نوبل، ویژگی بارز کارهای او را قدرت مشاهده و تخیل پیشرو و توانمندی در توصیف، دانست.

آنچه می‌خوانید ترجمه آزادی از شعر If است که از مشهورترین کارهای اوست:

اگر بتوانی سرافراز بمانی،
آنگاه که همه اطرافیانت سرافکنده‌اند و
برای شکست ها و ناکامی های‌‌شان، تو را متهم می‌کنند،

اگر بتوانی به خودت اعتماد کنی،
در همان زمانی که همه نسبت به تو تردید دارند،
و البته حق تردید کردن را هم به آنها بدهی،

اگر بتوانی صبر کنی و از این صبر و شکیبایی خسته نشوی،
دروغ بشنوی و در میان دروغ‌گویان باشی و وارد بازی دروغ نشوی،
منفور شوی اما نفرت نورزی،
و در عین حال،
گرفتار بازی “زیادی خوب بودن” و “زیادی حکیم بودن” نشوی

اگر رویاپرداز شوی،
اما برده‌ی رویاهایت نشوی،
اگر بتوانی بیاندیشی،
اما اندیشیدن به تنها هدف زندگی‌ات تبدیل نشود،

اگر بتوانی با کامیابی‌ها و ناکامی‌ها،
به یک اندازه بی‌تفاوت برخورد کنی،

اگر بتوانی تحمل کنی و بشنوی که فریب‌کاران،
کلام حق تو را
برای فریب ساده انگاران تحریف کرده اند
یا به تماشای ویرانی همه آن‌چه عمری صرف ساختنش کرده‌ای بنشینی،
و البته بتوانی با همه‌ی ابزارهایت – که دیگر فرسوده شده – دوباره ساختن آنها را آغاز کنی،

اگر بتوانی همۀ دستاوردهای زندگی ات را یک جا جمع کنی،
و در یک چشم بر هم زدن همه را ببازی
و بازی را دوباره آغاز کنی
بی آنکه حتی یک بار از آنچه باخته‌ای، با حسرت سخن بگویی

اگر بتوانی قلب و جان را که دیر زمانی‌ است از تو گریخته‌اند،
دوباره به بند تن بکشی
آن‌هم وقتی هیچ چیز در توانت نمانده،
جز اراده‌ای که بر سر قلب و جانت فریاد زند و آنها را به ماندن امر کند،

اگر بتوانی در میان مردم باشی اما فضیلت‌هایت را حفظ کنی،
و بتوانی با پادشاهان هم‌قدم شوی و هنوز، حال و روز مردم را فراموش نکنی،

اگر هر دقیقه زمانی را که می‌تواند صرف نبخشیدن دیگران شود،
صرف شصت ثانیه تلاش کنی،

آن گاه زمین و هر آن چه در آن است از آن تو خواهد بود،

و مهم‌تر از آن: تو یک انسان خواهی بود،‌ فرزندم.